Vestingstad Elburg aan het Veluwemeer

Het is de laatste zaterdag van oktober. We kijken uit over een spiegelglad Veluwemeer met aan weerszijden eilanden met wuivend riet in herfstkleuren. Een paar zwanen dobbert parmantig voorbij. Een reiger staat verdekt opgesteld, loerend naar het water voor voedsel. Op deze windstille dag tikt het kwik ‘s middags 19 graden aan. Tijdens het laatste gouden uurtje van de zomertijd gaat de zon magisch mooi onder. Staand in mijn korte broek op de sup ben ik duidelijk nog niet toe aan de wintertijd met zijn korte, koude en donkere dagen.

Elburg

Dat de herfst en winter toch zo zijn charme hebben ervaar ik later die week bij stadsbrouwerij Vos waar het speciaalbier De Stoute Vos smaakt als een passend bier voor de wintertijd. Het is een zwaar en donker bier met tonen van drop en koffie. Ideaal als je warm zit bij de kachel en alle tijd hebt in de herfstvakantie. Vanuit het huisje op vakantiepark Veluwe Strandbad zijn we in 20 minuten naar Elburg gewandeld om de vestingstad te ontdekken. De historische binnenhaven wordt gesierd door meerdere botters die aan wal liggen. Jong en oud werpen, zij aan zij, een hengel uit. De visnetten die de smalle klinkerstraatjes van Elburg sieren maken het vissersplaatje compleet. Het is een betekenisvolle herinnering aan het visserijverleden van Elburg dat tot 1932 aan de Zuiderzee lag. Elburg floreerde in de middeleeuwen als Hanzestad met zijn gunstige ligging voor handel over zee. Aangezien de stad verdedigt moest worden is het gebouwd als vesting met een stadsmuur met de Vischpoort als verdedigingstoren, kazematten, hoge stadswallen en rondom liggende grachten. Vandaag de dag dient de Vischpoort als een statige entree om de geschiedenis van de stad tot je te nemen. Terwijl de zon uitbundig schijnt en de herfstbladeren op de grond dwarrelen wandelen we over de stadswallen en langs de verdedigingstorens de stad rond. We bewonderen de huizen die tegen de dikke stadsmuur zijn gebouwd in de Oosterwalstraat en komen tot rust in de kloostertuin achter het Sint-Agnietenklooster. De Sint-Nicolaaskerk met de Joodse begraafplaats past qua grootte nog net binnen de compacte vesting. Uiteindelijk komen we vanzelf weer uit bij de Vischpoort. Verdwalen blijkt geen optie in de middeleeuwse vestingstad Elburg.

Het Veluwemeer

Na een goede nacht slaap worden we op maandagochtend wakker met het ruisen van de wind langs het raam. Ons huisje ligt direct aan het Veluwemeer en één blik op het woelige water zegt genoeg. De mannen hijsen zich in hun wetsuit en staan al vroeg op de plank. Bij de windrichting zuidwest, west en noordwest kan er prima gewindsurft worden op het Veluwemeer. Dit langgerekte meer grenst in het zuidwesten bij Harderwijk aan het Wolderwijd en in het noordoosten bij Elburg aan het Drontermeer. Helaas blijkt eind oktober het winterpeil te zijn ingetreden, waardoor het water op sommige plekken enkeldiep is, verre van ideaal. Naast de windkracht op maandag blijft het de rest van de week nagenoeg windstil. Gelukkig maken de uitzichten op het Veluwemeer gedurende de week veel goed. Terwijl in westelijke richting de zon doorbreekt pakken donkere wolken zich samen in oostelijke richting. Dit levert een prachtig schouwspel op met bijbehorende reflecties op het water. Daar kunnen we nooit genoeg van krijgen, of het nu waait of niet. En dan hebben we het over de kleurrijke zonsondergangen aan het eind van de dag nog niet gehad.